Het afgelopen half jaar... Deel 2

Zoals beloofd hierbij deel 2 van het afgelopen half jaar.

Sinds 1 april 2019 zijn wij officieel resident in Spanje. Onofficieel waren we dat al, maar we moesten nog even het juiste kaartje krijgen.

Ik schrijf wel even, maar dat was niet zomaar even voor elkaar. Half november 2018 is de afspraak gemaakt en 1 april was de eerste mogelijkheid dat wij langs konden komen. Nee, in Spanje doen ze niet aan 1 april, we hebben echt 4½ maand moeten wachten om bij iemand met de juiste papieren te mogen komen en dan maar hopen dat je echt de juiste papieren mee hebt... Goed, we gaan jullie niet vermoeien met alle details. Na wat slapeloze nachten, boze mail naar onze Gestor en wat extra grijze haren hebben we ons groene kaartje op 1 april in ontvangst mogen nemen.
En toen het volgende avontuur, ons inschrijven bij de Spaanse zorgverzekering. Gaan we jullie ook niet mee vermoeien, dit is uiteindelijk ook gelukt...

Begin april is de moestuin weer aangeplant. Eerst met de handploeg de aarde helemaal los gemaakt en toen de plantjes erin. We hebben veel heerlijke tomaten gegeten. De uien hebben het goed gedaan. Paprika en pepertjes hebben we kunnen oogsten. Helaas hadden de komkommers en courgettes meeldauw en  die sneuvelde al snel.  Maar het meest trots ben ik op mijn watermeloen en die was lekkkkerrr... Binnenkort ga ik tuinbonen en wat ander "winter" spul neerzetten.

In mei zijn we met een groep vrienden gaan wandelen in de Serra Mariola. In vier dagen hebben we ongeveer 70 kilometer door dit nationaal park gelopen. Gelukkig werd onze bagage met een auto van de ene overnachting naar de andere gebracht zodat we deze niet mee hoefde te tillen. Zonder bagage was het al pittig genoeg. Het was / is een hele mooie omgeving om doorheen te wandelen.

De zomer was lang en lekker warm. In een eerdere blog schreef ik over het buitenleven in Spanje. We hebben sindsdien de veranda en buitenkeuken verder ingericht. Tom heeft een mooie tafel en loungebank gemaakt, zodat we nog meer wat het buitenleven kunnen genieten. Lekker veel avonden buiten gegeten en tot laat konden we onder de veranda op de loungebank de avonden doorbrengen. Heerlijk! Beetje bij beetje gaan we de rest buiten ook verder opknappen en gezellig maken.

Vorig jaar waren we voor een groot deel van de zomer op vakantie en in Nederland. Maar dit jaar wilden we graag in Spanje zijn, omdat we het toch wel erg jammer vonden dat we vorig jaar veel van de zomerfeesten gemist hadden. Om de twee jaar worden de straten in het drop waar ons opknaphuis staat de straten versierd en hieraan zit ook een wedstrijd vast. Onze straat doet altijd mee en wij hebben dit jaar meegeholpen. We hebben geschilderd, slingers opgehangen en ons zelf vermaakt hoe serieus de buren dit aanpakken. Wij wisten niets van de jaren ervoor en toen we degene succes wenste met het bezoek van jury, moesten ze een beetje lachen. "We winnen toch wel" werd er gezegd. Bleek dat ze al jaren achter elkaar de eerste prijs winnen en dit jaar geen uitzonderlijk, de eerste prijs is ook dit jaar weer gewonnen.

In veel dorpen worden de zomerfeesten afgesloten met een vuurwerkshow genaamd "Correfoc".  In het filmpje aan het einde van deze post zien jullie hoe dit in Hondón de las Nieves gaat. Ik denk dat dit in Nederland ondenkbaar zou zijn en dat vind ik eigenlijk ook niet zo gek. Wij hadden dit nog niet eerder meegemaakt en het is best wel dichtbij...

Toen we besloten om naar Spanje te verhuizen, hebben we tegen elkaar gezegd; we gaan minimaal twee jaar en dan gaan we kijken of het lukt om op sociaal en financieel gebied een leven op te bouwen in een ander land. Over een aantal maanden is het zover, dan zijn we twee jaar in Spanje. We hebben veel leuke mensen leren kennen en het weer is natuurlijk echt erg fijn. Maar wat we erg moeilijk vinden is dat het haast onmogelijk is om zaken volgens te juiste regels te doen. Zelfs voor degene die perfect Spaans spreken is het heel moeilijk om de Spaanse bureaucratische jungle te snappen. En de regels veranderen zo snel dat mocht iemand de procedures weten, dan kan het zomaar een paar maanden later niet gelden. Maar goed, de komende maanden gaan we goed nadenken over hoe ons leven er verder uitgaat zien. 

Saludos Tomás y Daniela.